teken van leven!
Even een teken van leven van ons uit Zweden. Met Merel gaat het een stuk beter. De wond geneest prima en Merel is afgelopen woensdag weer begonnen met school. Ze zag er wel een beetje tegenop omdat ze er toch 1,5 week uit is geweest is het weer moeilijk om te beginnen. Vanmorgen zijn Mendel en Pol vertrokken.(Sasja's broer en vrouw) Ze zijn nu verder naar beneden en gaan door naar Polen en Tjechie. Heel leuk dat ze geweest zijn. ze verbleven in een appartementje hier verderop op een camping. Hebben zelfs nog 2 ochtenden op Ole gepast omdat wij allebei moesten werken. Even genoten van hun neefje en na schooltijd van de nichten. Ze hebben uiteraard nog even het graf van Astrid Lindgren bezocht. Lekker gegeten met elkaar en bijgekletst. Morgen komen Opa en Oma Bommel hier aan. Wij zijn benieuwd hoe zij het hier gaan vinden. Al met al zijn het best drukke weken. Oma Annie is weer weg en we missen haar best. Gelukkig zij ons ook maar heeft ze een hoop bezigheden in Heerhugowaard. Eergisteren kwam er een brief van de belastingdienst en wij dus helemaal blij. Afgelopen vrijdag hadden we nl een aardige meneer aan de telefoon die het gelijk ging regelen. Maar in de brief stond ineens dat wij de verklaring niet kregen omdat we eea nog niet geregeld hadden met de belastingdienst. Ik dacht dat we allebei uit ons vel sprongen. Dit was niet te geloven, eerst belt hij ons op met het nieuws dat het die dag op de bus zal gaan en dan dit!!!!! Gelijk de telefoon gepakt en gebeld natuurlijk. Wat was ik ongelovelijk kwaad. Die meneer die de brief had geschreven bleek een mevrouw die natuurlijk die dag vrij was. De meneer die mij hielp heeft alles uitgezocht en de collega met wie hij het besprak bleek de man te zijn die ons gebeld had........Snappen jullie het nog? Anders even teruglezen...maar was voor ons ook bijna niet te snappen. Maar goed, deze man vertelde dat hij echt vrijdag j.l een brief had gepost zoals beloofd dus met de verklaring van geen belastingschuld. Ook kon niemand de bewuste brief van deze dame in kwestie terug vinden? Slechte grap, bananaspilt...zeg het maar! Ook zag ik toen dat de brief van deze mevrouw gedateerd was op 7 september..en wij hebben de meneer pas op 14 spetember gesproken. Dus er werken 2 mensen bij dezelfde belastingdienst aan 1 verzoek en dat wordt op 2 manieren beantwoord!!! Echt ik dacht dat we gek werden. Maar goed, die mevrouw bleek er ook nog eens naast te zitten want we bleken alles wel goed gedaan te hebben en dat is dus des te frustrerender dat zo'n wijf alles zo kan tegenwerken! We hebben besloten eerst de goede brief af te wachten en dan haar nog even gezellig te bellen! Dus nog geen vorderingen op het gebied van het persoonsnummer. Verder mag Ole as dinsdag beginnen op school. Hij mag de dinsdag, woensdag en donderdag van 9 tot 14 uur. Als hij gewend is kan hij ook andere dagen of uren. Dan sluit je een ander "contract" af en kan het dus ook bv plotseling als ik opgeroepen wordt om te werken. dan kun je dus op maandag bellen dat hij dinsdag de hele dag komt. Ideaal dus voor werkende ouders en zeker zolang ik nog invalkracht ben. De eerste 15 uur is gratis en alle uren die erbij komen betaal je. (dit schijnt overigens absoluut niet veel te zijn.)Ole was erg verlegen toen we even op zijn schooltje waren en zat als secondelijm vastgeplakt. Zal dus wel niet makkelijk gaan maar hoe sneller hij mag hoe sneller hij gewend is. Afgelopen weekend ben ik nog even teruggeweest in Nl. Had een vriendinnenweekend in de ardennen maar heb geslapen op zondagavond bij mijn vader en Marijke in zaltbommel. Gek gezicht al die gele nummerborden maar nog tekort weg om het echt even "vreemd"te vinden. Het weekend was helemaal geweldig. Ik heb echt genoten om even weg te zijn van al het "emigratiegedoe". Even alleen maar aan jezelf denken en lachen, lachen en nog eens lachen! Wel was ik bang dat ik misschien zou worden overvallen door een heimweegevoel. Maar gelukkig is dit niet gebeurd. Vond het moeilijk om de meiden ECHT gedag te zeggen omdat ik nu geen utizicht heb wanneer ik ze zal zien. Dat deed pijn en heb er even flink wat traantjes om gelaten maar de volgende dag toen ik het vliegtuig instapte had ik toch echt het gevoel naar huis te gaan. Dat is een goed teken denk ik. Rob is lekker aan het klussen bij Lasse en dt voelt erg goed voor hem en voor mij ook. We genieten dan ook even van het "gewone"leven. Ik vanmorgen en gistermorgen gewerkt. Heerlijk huiselijk hebben we toen al het waswerk was gedaan met 6 collega's in de eetzaal alle gordijnen gewisseld. In Zweden is het redelijk normaal dat je regelmatig je gordijnen (vaak van die paneelgordijnen) verandert. Dus alle bewoners in de eetzaal en wij allemaal de ramen wassen en gordijnen in herfstkleuren uit de kast. Vervolgens strijken, haken en ringen eraan en ophangen. Ik heb er gewoon van genoten het was heel leuk om te doen. geen stress maar een huiselijke sfeer en personeel genoeg. Ook nog leuk om te vertellen dat Eva vanmiddag met 5 vriendinnen de stad in is geweest en uit eten is geweest in een restaurantje daar. Ze belde eind van de middag en toen hebben hebben wij haar opgehaald. Ze was heel enthousiast en heeft het gezellig gehad. Met de taal gaat het ook erg goed. De lerares van de internationale klas is enorm trots op haar omdat ze een snelle leerling is! Leuk om te horen voor ons natuurlijk! Merel heeft vanavond aangegeven het toch erg moeilijk te hebben. Ze was erg verdrietig omdat ze het gevoel heeft dat het zweeds niet vooruit gaat. We gaan ws morgen maar even met de meester of juf praten om te kijken of er iets aan gedaan kan worden. Soms bekruipt ons het gevoel dat ze misschien toch beter af was geweest in de internationale klas. Maar toen wij erachter kwamen dat ze hierheen mocht hadden we deze school al geregeld. Als het echt niet gaat moet ze maar over naar de klas van Eva. Maar we gaan eerst even praten op haar school. Wordt vervolgd! Op dit moment wordt het langzaam herfst hier om ons heen. De bomen verkleuren en de temperatuur wordt lager. Toch is het elke dag nog een heerlijk zonnetje. Vanmiddag wilden we zelfs even de verwarming aan doen omdat het wat koud was in huis. Toch nog maar niet gedaan. Nu zit ik op de bank in de kamer en probeert Rob de open haard uit. Zo te zien doet hij het prima. Heerlijk! Tot zover de beslommeringen van ons gezin in Zweden!