Het is vrijdagavond. Net de wraps op(eet iedereen hier op vrijdag) En even de site bijwerken.

Gister een leuke avonddienst gehad. Het zijn veel nieuwe ervaringen en ik leer elke dag wat nieuwe woorden. Ook een boel andere gewoontes. En dat is superleuk om dat op gebied van je beroep eens heel anders te ervaren. Sommige dingen denk ik "gohhh, ouderwets...."maar andere dingen vind ik weer erg vooruitstrevend.

Gisteren zijn de katten voor het eerst helemaal zelf naar buiten geweest. Dat was een behoorlijk eng moment. Met al dat bos om ons heen zijn we als de dood dat ze erin verdwijnen en nooit meer terugkomen. Maar het ging heel erg goed. Steeds als je dacht waar zijn ze nou, dan liet er weer 1tje zijn neus zien. Natuurlijk beloond met snoepjes en brokjes....Het lijkt erop alsof ze erg goed weten waar ze wonen. Ook leuke foto's gemaakt. (zie galerij)

De eerste muis is vermoord(jakkes, sorry kon hem niet meer redden) Vanmiddag had reus er ook 1 gevangen maar die hebben Rob en Ole nog kunnen redden in de serre...

Gisteren ook 2 slangen (tjes) gevonden op het pad naar het huis. Ieuuuwwwww, oma werd echt niet goed. Maar we hebben ze even opgezocht in de computer en ze zijn niet giftig. (en dood dus sowieso geen gevaar)

Nog even met onze buurvrouw gekletst en meteen kregen we heerlijke tomaten uit haar eigen kas. Is echt een schat van een mens en ze vind het geweldig dat ze zo met ons kan praten.

Nu zal ik even wat foto's in de galerij gaan zetten en dan met de beentjes op de bank.

Hier weer even wat aanvulling op onze zweedse avontuur. Het gaat hier redelijk ondanks de ups en downs. De meiden gaan best goed. Merel krijgt echt plezier in school en heeft vriendinnen. Eva is zenuwachtig want morgen is het gesprek op school en hoopt ze dat het goed gevonden wordt dat ze naar klas 6 gaat.

Gisteren kregen we te horen dat we NOG NIET alle papieren in orde hebben voor het aanvragen van het grrrrhmmmmppfffff ...vul maar in.....persoonsnummer. Nu moet er nog een bewijs komen van de nederlandse belastingdienst dat we niet met een belastingschuld NL hebben verlaten. Naar de belastingdienst NL gebeld en je raad het al....het moet schriftelijk....ahhhhhhhgrrrrrrr dus een brief gemaakt en hup op de bus. Nou dat gaat zeker nog een week duren. En zoals eerder beschreven kun je hier niks zonder persoonsnummer. Ze zullen op school ook wel gaan vragen binnenkort en ook voor mijn werk is het nodig. Maar goed, ik was er even helemaal ziek van maar goed we gaan weer door. Je kunt er toch niks aan doen en je moet er gewoon doorheen. Rob gesolliciteerd bij een bedrijf hier in de buurt en zowaar een bevestiging gehad. Dat zegt natuurlijk helemaal geen bal maar we zijn al blij met een antwoord. Wat dat betreft zijn die Zweden zo laks als wat hoor.  verder is er vanuit NL weer nieuws van de makelaar en zijn er weer kijkers. Verrassend...nr 27???zijn even de tel kwijt zo langzamerhand. Als we een knappe entree hadden gevraagd hadden we zo langzamerhand beter gedraaid dan de efteling.

Verder zijn we aangemeld voor de SFI cursus. Dit is een taalcursus die je gratis kunt volgen bij iedere gemeente. Rob heeft gebeld en die mw was onder de indruk van zijn Zweeds. Maandag moeten we erheen en krijgen we een soort gesprek waarin ze bepaald welk nivo we hebben.....kijken wie er hoger scoort :)

Het weer is hier nog steeds mooi. We genieten van de tuin. En Ole stookt standaard elke dag een vuurtje. De trampoline maakt overuren en onze eigen composthoop groeit gestaag.

Vandaag een zak pellets gehaald want de voorraad is op. Dit is voor de verwarmingsketel die verwarmt wordt door een soort houten kattenbakkorrels. Het is een mooi systeem. De nieuwe voorraad komt begin september. Dan worden er 208 zakken van 16 kg gebracht en daar schijn je een jaar mee te kunnen stoken.

Vandaag ben ik (Sasja) begonnen op de verpleegafdeling. Aan de overkant van de andere werkplek ligt Duvan (duif) een afdeling met 20 bedden met verpleeghuisbewonders. Het was wederom een bijzondere ervaring. Ik was meer dan welkom en de collega's waren allemaal weer erg aardig. De bewoners behoorlijk dement en vaak niet aanspreekbaar. Overal tilliften standaard aan het plafond in hun kamer. Wat een prachtig systeem en het werkt zo makkelijk!!

Veel mooie aanpassingen op de afdeling. Speciale weegbrug voor rolstoelen, tilaanpassingen, speciaal bad etc etc. Het eten gaat heel huiselijk en vanmorgen stond er iemand in de keuken appelcake en appeltaart te bakken en de hele afdeling rook (voor even) lekker. De werkdruk was wederom echt niet hoog. In de morgen heb je wel je waswerk ect maar daarbuiten bijna geen medicatie en wat ze hebben zit in een medirol (apodose heet het hier). Geen rapportage. Geen formulieren, geen artsenvisite, geen opnames, geen controles. Het voelt echt even heel lekker om je dus alleen met de basiszorg te kunnen bezighouden. Maar ook vandaag hingen mijn oren nar beneden om 16 uur. Het gaat goed met de taal maar versta nog laaaannnnnggggg niet alles. Ze vonden het geweldig hoe ik Zweeds sprak maar ik voel me nog erg stom als ik praat.

Nu ga ik weer verder kijken naar de televisie waar wij (rob, oma en ik) elke avond de quiz "vem vet mest" kijken. ("wie weet het meest")

Lieve groeten vanuit Vimmerby. Bedankt voor alle lieve berichten in gastenboek en mail. Is echt superleuk om te zien als er een nieuw berichtje staat.

Hier even een aantal dagen beschreven in 1 blog. De eerste week school zit erop voor de kinderen. Merel heeft vrijdagochtend een behoorlijke dip. We hebben van te voren school gebeld en verteld dat Merel het even niet zag zitten. Ze hebben haar lief opgevangen en ze krijgt een laptop zodat ze het een beetje beter kan volgen met google translate. Het beetje aandacht en begrip deed haar natuurlijk al erg goed en dus kwam ze vrolijk uit school. Met Eva gaat het op school ook wel. Vrijdagmiddag toen we haar op gingen halen nam ze al afscheid met de bekende "puberhugg"van een paar vriendinnetjes. Deze zitten in klas 6 en nu hebben we as donderdag een gesprek met de lerares en willen we vragen of ze als basisklas toch naar klas 6 mag. Het gaat erom dat Eva zich fijn en veilig voelt.

De 2de werkdag van mij(sasja) is goed verlopen. Het was een avonddienst. Het is wat taal betreft wel weer erg zwaar maar de werkdruk was wederom niet hoog, ik ga het best leren. Ik heb een bewoner van dik in de 80 gewoon lekker een half uur geholpen met eten en ondertussen een heus gesprek gevoerd.  Ze is eigenlijk erg passief en heeft niet meer zo'n zin in het leven maar ik had uiteindelijk een lach op haar gezicht. Wat een weelde dat ik er de tijd voor is en ik ook echt het gevoel had dat iemand even een leuk moment had. Verder lag er nog een dementerende oude man op de grond dus nog even lekker met zijn alle getild. Om 20.30 uur al in de personalsrum om de tijden in te vullen hoe lang je met een ieder bent bezig geweest. Toen kwam de nachtdienst en om 21 uur weer naar huis. s'middags was ik al gebeld of ik misschien vrijdag en dinsdag kon werken. Aangezien Anneke overkomt uit NL heb ik dus met veel excuses uitgelegd dat het echt niet kon. Alle begrip gelukkig dus mijn weekend kan beginnen.

Rob heeft al veel mails gestuurd om te solliciteren. Dus dat is afwachten. Het geeft best een onrustig gevoel voor hem en voor mij dat er op gebied van werk nog geen duidelijkheid is. Je wil zo graag verder met "leven"en het opbouwen van zaken maar zolang er nog geen vastigheid is op belangrijke zaken is dat erg moeilijk. Het is dus natuurlijk niet rozegeur en maneschijn hier in Zweden. Maar met af en toe een flinke dip en even je gevoel zijn of haar gang laten gaan knokken we verder.

Soms wel stom omdat ik misschien toch het "naïeve" gevoel had dat als we hier eenmaal waren dat het dan allemaal vanzelf zou gaan. Dat is natuurlijk niet zo en dat komt af en toe hard aan. Gelukkig hebben we een leuk weekend gehad. Anneke vrijdag opgehaald en het was heel bijzonder om haar nu hier te hebben en alles te laten zien. Op zaterdag was oma jarig "68!!!!!". Met zijn allen gezongen en kadootjes op bed. Anneke had een grote fles parfum mee maar die moest ze helaas op het vliegveld inleveren, dat was een leuk grapje van haar want ze had natuurlijk helemaal niks!! Daarna  zijn we met zijn 5jes (anneke, oma, sasja, eva en merel) zaterdag naar de markt in hulstfred geweets, Erg gelachen, lekker langos gegeten(mmmmmm) en eea gekocht. Daarna heerlijk in de tuin gezeten, lekker gebbq't en een wijntje/biertje gedronken. Een kampvuurtje erbij in de tuinhaard. vandaag(zondag) naar de filmset van "emile..... " geweest. Met zijn 7en in de auto.. Sasja en Anneke in de achterbak maar na een half uurtje was Sasja kotsmisselijk dus omgeruild met oma!

Vanmiddag Merel naar Juliana gebracht. Een vriendinnetje van vorig jaar bij het huisje waar we toen in zaten. Ze hebben een buitenrit gemaakt en gecrossed met de pony's. Een leuke dag gehad en ze lag al vroeg in bed.

Nu is iedereen aan het spelletjes doen en ik ga nog even wat foto's op de site zetten!

En toen was het woensdagochtend 7 uur en stap ik voor het eerst de personalsrum van "granen" (naam van het huis) binnen. Ik was behoorlijk zenuwachtig want nu moest ik natuurlijk voor al het personeel vertellen wie ik was en wat ik kwam doen. Gelukkig stond Eva (mijn collega die mij ging inwerken) gelijk op en heette mij welkom enz enz. Ik heb mijzelf gepresenteerd en iedereen was onder de indruk hoe ik zweeds sprak.....vooral toen ik vertelde dat we 1,5 week geleden verhuisd waren. Nou, toen begon de dag....sleutels zoeken bij de desbetreffende bewoners en dan hier en daar wat wassen, kouzen aantrekken bedden opmaken ect ect. Tussendoor vooral behoorlijk wat overleg en pauze. Zou het dan ook waar zijn dat de werkdruk hier toch iets lager ligt? Het lijkt er nu wel op maar misschien kan ik er nog te weinig van zeggen na 1 dag. Ik weet alleen dat ik vanmiddag om 16 uur van voor niet meer wist dat ik van achteren nog leefde. Ik zat echt tureluurs in de auto. Want wat is het vreselijk vermoeiend om de hele dag je zo in te moeten spannen om de meest simpele informatie te verstaan. En ook nog eens een beetje goed antwoord te willen geven. Het was een super leuke dag ik kan niet anders zeggen maar ik moet op gebied van taal nog zooooooveel leren. Gelukkig was mijn collega overtuigd van mijn kunnen en heeft er alle vertrouwen in dat ik snel heel goed zweeds spreek. Ze vertelde aan de andere collega's dat het werk mij makkelijk afging en ze kon merken dat ik al veel ervaring heb. Ik heb alle complimenten natuurlijk wel prima verstaan!!!

Morgenmiddag begin ik om 16 uur to 21 uur....een late dienst, mmmm lekker op tijd dus.

Vanmiddag nog het nieuwe aktiviteitenschema in de computer gezet wat mij gedicteerd werd....ook een behoorlijk training in het zweeds.

De eerste dag is geweest en is me best goed bevallen.

Hier weer even een update over de schoolavonturen van Eva en Merel. Met Merel gaat het nog steeds prima. Ze vind het heel erg leuk en heeft zelfs al het idee steeds meer te verstaan. Zal het dan idd zo snel gaan als dat iedereen ons heeft verzekerd? Gister is ze voor het eerst met de bus naar huis gegaan. Wij erachteraan met de auto zodat we wisten waar de halte was. De halte is bij het korenveld hier een paar honderd meter vandaan. Hier waren we echt heel blij mee! Ze kunnen hier zelfstandig naartoe. Dit blijkt ook de bus van Eva te zijn dus de meiden zitten samen in de bus. En vandaag zijn ze dus samen met de bus naar school gegaan. Rob heeft nog even voor de zekerheid gevraagd of het klopte en ze toen uitgezwaaid. Met Eva gaat het ook een stuk beter. De internationale klas is leuk. Ze heeft niet veel contact met de andere jongens uit haar klas maar in de pauze heeft ze al contact met meiden uit een anderen "gewone" klas. Ze vragen haar mee te doen met voetbal en kletsen met haar. Ze is echt een stuk vrolijker en dat geeft ons ook een goed gevoel. Ole heeft nog geen datum wanneer hij mag gaan maar hij vraagt het nu wel af en toe. "wanneer mag ik naar school?" Volgende week maar even informeren of er al iets bekend is.

Op maandag 20/8 was het dan eindelijk zover. De eerste schooldag van Eva en Merel. Omdat het busvervoer nog niet geregeld is brengen we de meiden zelf naar school. Uiteraard vonden we dit ook wel erg belangrijk de eerste dag. Eerst Merel afgezet. Rob ging met haar mee want allebei de ouders erbij was iets teveel vonden ze. Ze werd in het halletje voor de klas natuurlijk uitgebreid bekeken door alle klasgenoten maar en ze was wel wat nerveus. Gelukkig kwam de juffrouw snel en ontfermde zich over haar. Rob mocht zonder problemen weg. Daarna naar de school van Eva. Eva heeft gekozen om de introductiedagen in haar basisklas door te brengen. Eva zag al vrij snel Diana aankomen en daar heb ik haar dus achtergelaten. Er was geen juf ofzo en dus was dit een heel moeilijk moment. Heb het natuurlijk absoluut niet drooggehouden en we hadden niet een heel vertrouwd gevoel bij Eva en die grote school.

Maar goed, met pijn in je lijf toch maar weg en de rest van de dag druk met regelzaken...

Om half 3 konden we Eva halen. Ze stond al aan de weg te wachten. Het was een heel moeilijke dag geweest. Ze voelde zich erg alleen omdat ze absoluut niets kon verstaan. De lerares kwam er blijkbaar iets later achter dat Eva geen Zweeds sprak en dat voelde ook niet goed. Daarna probeerden ze het in het engels uit te leggen maar al met al was het geen succes. eef was dan ook heel erg verdrietig. Er was wel een meisje wat haar best deed met Eva te praten en die was erg aardig dus Eva heeft wel het vertrouwen dat als ze de taal wat meer beheerst er genoeg leuke meiden zijn. Maar je hebt te maken met allemaal pubers en dat gaat anders als de leeftijd van Merel. Daar gaat alles nog spelenderwijs. Eva gaf direct aan dat ze vandaag(21/8) dan ook liever naar de internationale klas zou gaan. Bij thuiskomst de juf gebeld van de internationale klas en die begreep het helemaal. Ze was natuurlijk meer dan welkom en ze zou zorgen dat het goed ging komen met Eva. Toen had ze weer wat hoop en klaarde weer wat op.

Merel daarentegen was superenthousiast. Naast haar zit Ibo, uit NL en die helpt haar met de taal. De meisjes vonden haar allemaal reuzeinteressant en iedereen vond dat ze prachtig schreef dus moest ze van iedereen hun naam op hun schrift schrijven... In de pauzes ("je hebt gewoon heeel veel pauze": aldus Merel) heeft ze tikkertje gespeeld en mag je spelen in het bos, de grens zijn de bomen met gekleurde stippen. Het eten was heerlijk, je kon kiezen uit moussaka(2x opgeschept) of bloedworst(ieuwwww)... en verschillende soorten groenten en crackers. Drinken viel even tegen...melk of water.

Al met al kwam ze huppelend aanrennen toen we haar kwamen halen.

Vanmorgen hoefden we niet eens meer mee en rende ze vrolijk het schoolplein op. Met Eva vanmorgen meegelopen naar de intern. klas. Waar ze gelukkig leuk werd ontvangen en ze er best met goede moed aan begonnen is! Wij hopen op een positief bericht vanmiddag.

Vandaag hebben we met de kinderen kennis gemaakt op de nieuwe scholen. het was superspannend voor allemaal maar in het bijzonder voor de kids.

Om 9 uur werden we op de Astrid Lindgren school heel welkom ontvangen door de rektor en de lerares van de internationale klas. We zijn er maar liefst 2 uur geweest. er moesten papieren ingevuld worden etc ect. Ook werd alles uitgelegd en wilden ze er zeker van zijn dat Eva alles begrepen had. Ze moest een soort contract ondertekenen waarop allerlei regels staan. klinkt streng maar het voelt goed en heel kindvriendelijk. Er zaten namelijk naast regels als "niet schelden, schade voor eigen rekening, waardevolle spullen eigen verantwoording ook regels bij over "niet pesten, respect voor elkaar enz" Het voelde goed en ook Eva was enthousiast. ze gaat beginnen in de internationale klas als basisklas. Haar "echte"klas is 7c waar ze af en toe de komende periode mee zal doen met aktiviteiten. Over 6 weken wordt beoordeeld hoe het gaat wat taal betreft en als het goed gaat kan ze over een bepaalde periode uit de internationale klas naar haar "echte"klas. De internationale klas bestaat nu uit 4 kinderen...Voldoende aandacht dus voor wat betreft de taal.

Toen een rondleiding van haar klas, bibliotheek naar de eetzaal waar we gelijk het menu van volgende week even konden bekijken. As maandag om half 9 wordt ze verwacht.

daarna naar de Frodinge school voor Merel. Dit is een veel kleinere school. Mooi en echt zweeds ingericht. Kennisgemaakt met de 2 leraressen en de leraar(sport). Een rondleiding en uitleg over van alles en nog wat gekregen. Bij Merel is geen internationale klas dus die gaat in de "gewone" klas. Naast haar zit een Nedelands jongetje die haar hopleijk kan helpen met de taal. Merel zat te lachen en vertelde er zin in te hebben. Ook hier de eetzaal bekeken waarop Merel wel even wilde weten of je zelf mag weten wat en hoeveel je eet. Ook vertelde ze dat ze echt geen vis lust. Gelukkig lust haar lerares geen vis dus dat schepte direct een band.

Als laatste met de rektor van de school nog doorgereden naar de kleuterschool iets verderop in het dorp. Het ligt eigenlijk in het bos. Een echte zweeds rood houten gebouw. Toen we binnekwamen sloeg Ole echter ineens om. heel verlegen en niet aanspreekbaar. Hij liep een beetje om zich heen te kijken en hield alles haarscherp in de gaten. Toen we in de auto zaten was hij het zat. Hij begon te huilen en maakte ons duidelijk niet naar die rotschool (ongeveer de omschrijving..) te willen. Het was zielig. Het werkte wel wat aanstekelijk. Ook Eva verloor de moed even. Het is nu allemaal werkelijkheid en dat is echt moeilijk soms. We hebben een rustige middag gehad. Eva en Ole hebben alles er even uitgesprongen op de nieuwe trampoline. Merel heeft echt zin om te beginnen en lijkt er iets makkelijker doorheen te gaan dan Eva. het is moeilijk om haar zo te zien omdat je dan beseft dat wij ze dat "aandoen".

Maar na alles wat we gezien en gehoord hebben vandaag en de lange tijd ervoor hebben we nog steeds het vertrouwen dat het snel zal wennen!

Op dinsdagochtend kwam de verhuiswagen aan. het waren 2 drukke dagen maar heel gezellig met Taco en zijn zoon mickey die de enorme wagen kwamen lossen. Rob en de kids waren druk aan het helpen met uitladen. Daarna en tussendoor heeft Rob de kasten in elkaar gezet zodat Oma en Sasja met inruimen konden beginnen. De meiden hebben hun eigen kamer bijna zelf ingeruimd. Ook hebben ze veel paarden en popsterposters opgehangen en is het al een echt eigen kamer. Eva heeft ook Ole zijn kamer ingericht en ook dat was al heel snel af.

Dinsdagavond hebben we heerlijk in de tuin gegeten en een borrel gedronken bij een vuurtje in de tuinhaard.

Op woensdagochtend werdt de laatste container gelost en na een kop koffie met rabarbertaart zijn Taco en mikey tot groot verdriet van Ole vertrokken. Ole heeft besloten dat hij verhuizer gaat worden en bij Taco en Mikey gaat werken!

Het is nu vrijdagavond en eigenlijk is het huis zo goed als ingericht. Alleen de serre nog niet helemaal maar dat staat morgen op het programma!

Het is zo gezellig geworden en voelt heel eigen!

Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zover.... Het vertrek naar Zweden. Overdag alles ingepakt en het huis van Milja en Drees netjes achtergelaten nadat we er 2,5 week hebben verbleven. Waarvoor onze dank!! Gelukkig kwamen ze een paar dagen eerder thuis dus konden we nog een keer afscheid nemen. Daarna naar oma Annie waar ook Mendel, Pol, Oma en Opa Bommel waren om met elkaar te eten en afscheid te nemen. Het was raar, wij waren onrustig. De katten moesten de auto in en alle spullen erbij... Om half 8 zijn we begonnen met het inpakken van de hele beestenboel. De laatste etappe voor de katjes. Eerst een week in een pension toen 2,5 week op zolder bij milja en nu nog even 15 uur in een bench in een auto...

Zappa vond het allemaal wel best. Had zijn kleed achterin en ging rustig liggen. Om 20 uur zijn we luid toeterend vertrokken. Vriendinnen van Eva en Merel waren er en natuurlijk ook Anneke was van de partij. In Den oever zelfs nog uitgezwaaid door Nicolet en nog een laatste kado gekregen! De reis was lang maar ging goed.De katten verzorgde een groot gedeelte van de muziek tijdens de reis met flinke mauwconcerten. Eva en Ole hebben lekker geslapen. Zondagmiddag om 12.30 kwamen we aan bij ons nieuwe huis. Het was natuurlijk heel erg spannend om binnen te komen in je huis wat je nog niet eerder in het echt hebt gezien. Voor Rob ook spannend want hij had het al wel gezien en was natuurlijk benieuwd hoe wij het zouden vinden.

Al snel was het goedgekeurd door ons allemaal. Kamers werden verdeeld en de indeling gemaakt. Aan het eind van de middag kwamen Thomas en Mikaela met kids en ook Lasse en titti ons welkom heten. Het was gezellig maar we waren wel een beetje blij dat iedereen weer wegging omdat we natuurlijk compleet gesloopt waren van de reis en alle spanningen. We zijn dus dankbaar ons bedje ingekropen!! De volgende dag ontbeten en wat rondgelopen door het huis. Toen zijn Eva en Sasja op weg gegaan naar Vaxjo waar Merel en oma Annie om 13.20 zouden landen vanuit Dusseldorf. En ze waren op tijd, het was grappig om ze op te halen van het vliegveld. Daarna even boodschappen gedaan in een supergrote supermarkt om wat voorraad aan te leggen. het is nl niet zo dat je even op de fiets gaat om het een en ander te halen.....

Ook Merel en Oma waren erg enthousiast over het huis. Nu nog 1 nachtje slapen en dan komen de spullen aan uit Nederland!     

de afgelopen 3 dagen is de verhuizing geweest. De verhuizers stonden afgelopen woensdag (18/7) om 9 uur op de stoep met een 19 meter lange vrachtwagen combinatie. Wat een enorm ding. (zie fotogalerij)

Taco en zijn mannen zijn direct aan de slag gegaan en donderdagmiddag om 15 uur was het een feit. Het huis was leeg, stofnesten en viezigheid wat achter kasten en onder piano enz vandaan was gekomen daar gelaten.....

De verhuizing ging goed maar hoe leger ik het huis zag worden hoe stiller ik begon te worden. Je begint je af te vragen waaraan je bent begonnen. Ik heb donderdagmiddag toen iedereen weg was helemaal alleen een rondje gelopen door het huis. Het huis waar we 11 mooie jaren hebben gehad en waar zoveel belangrijke dingen zijn gebeurt. 2 kids geboren en alle plannen voor onze toekomst besproken. Ruzie gemaakt, gezellige feestjes gehad en gewoon een veilige haven van ons 5jes. Toen heb ik dus even voor het eerst sinds weken erg gehuild. Het voelde heerlijk!

Zaterdag staan er maarliefst 3 bezichtigingen op het programma dus vandaag met dank aan oma, Anneke, Eva en Milja het huis kraakhelder getoverd.

Nog een laatste ronde, een laatste traan en de deur gesloten. Zondag de sleutel naar de huurders en dan misschien even nog een paar weken rust voordat de overtocht begint.