bewogen weekje

Er gaat eigenlijk geen weekje voorbij dat het geen bewogen weekje is bedenk ik me nu ik de titel typ! Ik zou wel eens zin hebben in een onbewogen weekje. Afgelopen dinsdag het gesprek gehad op Eva's school over het probleem met de plaatsing in klas 6. Rob was er niet ongerust over maar ik had van te voren een bepaald gevoel. Helaas bleek dit juist. De rector vertelde dat Eva echt naar klas 7 moest omdat ze anders op papier 2 jaar terug zou gaan. Even korte uitleg. Hier gaan ze op geboortejaar. Eva is van 1998 (10 december) en dus zou ze in theorie al in klas 8 kunnen zitten. Ze zou naar klas 7 maar omdat dit de eerste dagen helemaal mis is gegaan en ze ondertussen met klas 6 meegympt en hier vriendinnen heeft gaf ze al vrij snel aan zich hier veel meer thuis te voelen. Het gaat er dus om dat ze in praktijk 1 jaar terug gezet gaat worden. Maar de 20 dagen van december gelden dus als een heel jaar! Volg je het nog?? Dus de rector begon een heel verhaal over de inspectie blablabla en dat hij zich dan zou moeten verantwoorden...ondertussen verstond Eva prima wat er werdt gezegd en was behoorlijk emotioneel. Ook Ulla (juf van de internationale klas) zat te schuiven op haar stoel. Rob en ik waren een goed team. Zo goed en zo kwaad als het ging legden we uit waarom wij het beter vonden dat ze in groep 6 begint. Toen begon hij over dat we een brief moesten schrijven enz. Rob vroeg precies wat er  in de brief moest komen en dat hebben we onthouden. Eva was behoorlijk boos en zei in het nederlands dat ze dacht dat het in zweden om de kinderen draaide maar dat hij zijn papieren blijkbaar belangrijker vond! Ulla vroeg ons met klem dit te vertalen in het zweeds. En dat hebben we dus gedaan. De rector (een echte rector) antwoorde niet echt maar keek wat beschaamd! We hebben wel opgenoemd dat de hoofdreden van het falen in klas 7 wel bij school lag. Die de klas en de leraren tenslotte niet hadden geinformeerd, waardoor Eva's start niet best was. Dit beaamde hij en gaf toe dat dat een grote fout was geweest.

Toen we eruit kwamen hield ik het ook even niet meer droog. We hebben haar de 1ste dag uit school zien komen en dat vergeet je echt niet snel meer. Eva is een kind wat echt een stabiele, veilige omgeving nodig heeft en die was daar absoluut niet! Ulla begon ook spontaan te huilen. Ze is zo'n lieverd! Zij adviseerde het hoofd van de school te bellen en een afspraak te maken. Dit hebben we gedaan en hij beloofde met de rector te praten en een gesprek te plannen. s'avonds hebben we gelijk samen een brief in elkaar gedraaid en al zeg ik het zelf ook hierin waren we een team en de brief was absoluut pakkend! Onze huisbaas en bazin zijn zo lief geweest deze voor ons te vertalen want dat is een te moeilijke opdracht en je wil dat het goed overkomt waarna de brief de volgende dag al in 3 voud meekon met Eva. Aan het eind van de dag belde de rector al op. Ook had Ulla ons al gebeld om te zeggen dat ze de brief echt heel goed vond en dat ze zich niet voor kon stellen dat ze hieraan voorbij zouden gaan. We hebben in de brief iets verteld over Eva's verleden. Niet in detail, we hebben erbij gezegd dat we dit nl niet in een dossier wilden hebben op papier maar dat we het mondeling evt wel toe willen lichten. Blijkbaar heeft dit genoeg los gemaakt want de rector was ineens op andere gedachten gebracht. As maandag weer een gesprek, zonder eva en met directeur. Maar het komt goed, ze mag naar klas 6! eva natuurlijk superblij! Tot de kerst ws nog in de internationale klas en dan steeds vaker afgewisseld met de gewone klas. Het gaat goed met haar taal, en ze gaat goed vooruit.

Merel draait ook prima, ze hebben samen veel lol in de klas. Dan hebben ze helaas thuis weer genoeg reden om elkaar naar het leven te staan!!

Ole was vandaag vrij maar vroeg zelfs of ie niet naar school mocht. Het was trouwens nog wel even huilen van de week met wegbrengen. Maar hij heeft beloofd dat dit vanaf maandag niet meer nodig is! Hij zat vandaag achter in de auto nog een zweeds liedje van de radio te zingen, dat klinkt erg grappig. En soms geven de kinderen, trouwens wij ook al op zijn zweeds antwoord. Bv als je "maar"wil zeggen dan zeggen we "men"maar dat is echt zo'n woordje wat je vaak gebruikt! Nog steeds gieren mijn emoties en van ons allemaal door elkaar. Ik wordt zo vreselijk moe van mezelf af en toe. Toen we van het gesprek afkwamen en ik Rob had afgezet ben ik maar weer eens bij de belastingdienst langsgegaan. Ik dacht het is nu toch al een klote dag dus erger kan het niet worden. De meneer daar herkent me al gelijk en lacht me altijd vriendelijk toe. Maar helaas nog niets veranderd. Het ligt nog steeds in Malmo..op de stapel. Kan wel weken duren vertelde hij mij. Hij voelde zich ook wat rot en legde mij uit dat ie ook nog niet kan gaan bellen omdat er eerst een bepaalde code ingevuld moet worden. Volgende week maar weer langs dus. Toen ik daarna in mijn 1tje in de auto terugreed over de hele mooie route heb ik verschrikkelijk gehuild. Wat baalde ik van alles, ik was het zo spuug en spuugzat! Dat was heerlijk, ik hoefde me voor niks of niemand in te houden en heb gebruld zodat ik bijna aan de binnenkant ruitenwissers nodig had. Thuis even heerlijk op de skype met mijn moeder...ook ff lekker snikken, toen het bos ingewandeld met zappa en enorm in huis gewerkt. En ach, dan ben je er weer en pak je de draad maar weer op. Het heeft geen zin bij de pakken neer te zetten. Het proces is niet meer terug te draaien dus hup schouders eronder en door. Maar ik denk nu toch echt steeds vaker aan mijn boek wat ik wil schrijven met de titel "Emigreren? Nee, bedankt!

Vanavond met de meiden hun kasten uitgemest en opgeschreven wat er aan kleding nodig is voor de winter, Ws gaan we morgen naar Linkopping om te shoppen. Dat is ruim een uur rijden dus dan gaat er wat groot ingekocht worden denk ik. Lijstje ligt klaar!

Rob en Ole hebben vanmiddag de winterbanden onder de auto gezet want de temperatur daalt gestaag. Nog geen gladheid hoor, maar aangezien we op een flinke heuvel wonen kunnen we dat beter voor zijn.  Verder is onze fiat doblo uitgerust met 2 schijnwerpers op de bumper, een radardertector (heeft iedereen hier standaard en is toegestaan) en een vorstalarm. Rob wilde ook al stoelverwarming erin zetten maar daar heb ik hem nog heel even in tegengehouden...

Ook staat hier nu dagelijks een artikel met foto(gatsie) van welke held er nu weer een eland heeft geveld maar nog niks in het echt gezien gelukkig.

Groot nieuws hier en echt een schok, er is een supermarkt in Vimmerby overvallen!!

Gister tijdens de wandeling met zappa nog een hertje op nog geen 10 meter, zo schattig.. en vanmorgen een wild zwijntje..

en een platte das (wij noemen dat thuis een "was") op het midden van de weg...