kennismaken en moeilijke momenten
Vandaag hebben we met de kinderen kennis gemaakt op de nieuwe scholen. het was superspannend voor allemaal maar in het bijzonder voor de kids.
Om 9 uur werden we op de Astrid Lindgren school heel welkom ontvangen door de rektor en de lerares van de internationale klas. We zijn er maar liefst 2 uur geweest. er moesten papieren ingevuld worden etc ect. Ook werd alles uitgelegd en wilden ze er zeker van zijn dat Eva alles begrepen had. Ze moest een soort contract ondertekenen waarop allerlei regels staan. klinkt streng maar het voelt goed en heel kindvriendelijk. Er zaten namelijk naast regels als "niet schelden, schade voor eigen rekening, waardevolle spullen eigen verantwoording ook regels bij over "niet pesten, respect voor elkaar enz" Het voelde goed en ook Eva was enthousiast. ze gaat beginnen in de internationale klas als basisklas. Haar "echte"klas is 7c waar ze af en toe de komende periode mee zal doen met aktiviteiten. Over 6 weken wordt beoordeeld hoe het gaat wat taal betreft en als het goed gaat kan ze over een bepaalde periode uit de internationale klas naar haar "echte"klas. De internationale klas bestaat nu uit 4 kinderen...Voldoende aandacht dus voor wat betreft de taal.
Toen een rondleiding van haar klas, bibliotheek naar de eetzaal waar we gelijk het menu van volgende week even konden bekijken. As maandag om half 9 wordt ze verwacht.
daarna naar de Frodinge school voor Merel. Dit is een veel kleinere school. Mooi en echt zweeds ingericht. Kennisgemaakt met de 2 leraressen en de leraar(sport). Een rondleiding en uitleg over van alles en nog wat gekregen. Bij Merel is geen internationale klas dus die gaat in de "gewone" klas. Naast haar zit een Nedelands jongetje die haar hopleijk kan helpen met de taal. Merel zat te lachen en vertelde er zin in te hebben. Ook hier de eetzaal bekeken waarop Merel wel even wilde weten of je zelf mag weten wat en hoeveel je eet. Ook vertelde ze dat ze echt geen vis lust. Gelukkig lust haar lerares geen vis dus dat schepte direct een band.
Als laatste met de rektor van de school nog doorgereden naar de kleuterschool iets verderop in het dorp. Het ligt eigenlijk in het bos. Een echte zweeds rood houten gebouw. Toen we binnekwamen sloeg Ole echter ineens om. heel verlegen en niet aanspreekbaar. Hij liep een beetje om zich heen te kijken en hield alles haarscherp in de gaten. Toen we in de auto zaten was hij het zat. Hij begon te huilen en maakte ons duidelijk niet naar die rotschool (ongeveer de omschrijving..) te willen. Het was zielig. Het werkte wel wat aanstekelijk. Ook Eva verloor de moed even. Het is nu allemaal werkelijkheid en dat is echt moeilijk soms. We hebben een rustige middag gehad. Eva en Ole hebben alles er even uitgesprongen op de nieuwe trampoline. Merel heeft echt zin om te beginnen en lijkt er iets makkelijker doorheen te gaan dan Eva. het is moeilijk om haar zo te zien omdat je dan beseft dat wij ze dat "aandoen".
Maar na alles wat we gezien en gehoord hebben vandaag en de lange tijd ervoor hebben we nog steeds het vertrouwen dat het snel zal wennen!