Lang geleden
Het leven gaat nog steeds erg snel hier. De dagen worden langer. Het is hier voor 18 uur niet donker meer en s'ochtens al weer vroeg licht. Nog even en dan is het weer omgedraaid met NL. Kijk men roept altijd direct dat het in Zweden zo lang donker is maar in de zomer is dat wel andersom. Dan is het hier maar erg kort donker.
Het weer verwent ons de laatste weken enorm. De meeste sneeuw is bijna weg maar wat er nog ligt blijft liggen omdat het weer wat kouder is. Eigenlijk mag het allemaal weg van mij en zijn we klaar voor het voorjaar. Het weer lijkt er iig al behoorlijk op. Prachtige stralend blauwe lucht en een zonnetje is hier de laatste weken bijna gewoon aan het worden. Heerlijk wat kun je genieten van die eerste zonnenstralen...
Ook hier de tulpen, narcissen enz in de supermarkt. Wel stukje duurder dus ben ik nog te "nederlands"geweest om ze te kopen...
En de tulpen komen vaak niet eens uit NL, dus die zweedse tulpen boycotten we...
Hoe gaat het verder:
Een paar weken geleden hebben we bezoek gehad van Milja en Franka. Dat was een superleuke week. We hebben veel aktiviteiten ondernomen. We zijn gaan skieen in Ingatorp. Dat is hier een kleine 3 kwartier vandaan. Het is een kleine piste maar zo leuk. Ik was er die week ervoor al met de meiden geweest een dagje maar helaas was eva toen ziek. Rob is toen naar huis gegaan met haar en toen ben ik verder die dag alleen met merel gebleven. De meiden hadden 6 jaar geleden 1 week geskied in tsjechie maar merel was nog nooit van een piste geweest. In het begin doodeng natuurlijk maar al snel ging ze met een noodvaart naar beneden. En zo ging het ook met franka en milja. Milja had vaker geskied maar franka niet zo vaak. Maar ook dat ging snel goed. Het is erg gezellig daar. Beneden aan de piste branden de bbq's en kun je lekker zitten en je eigen worstjes grillen. We hadden een grote tas met spullen mee en we hebben zelfs thee gezet in een pannetje water. Helaas ging op een gegeven moment de sneeuwscooter met een hoge vaart de piste op en vonden we al wel dat het erg lang duurde tot merel en franka beneden waren. En dat klopte want toen de scooter terug kwam zat franka achterop.. Een smakker gemaakt en enorme pijn in haar knie. Dit heeft de hele week flink zeer gedaan maar ze was dapper en deed gewoon nog mee met paardrijden en sleeen.
Het was dus een succesvolle week. Het was leuk om te zien dat ze genoten en dat milja echt begreep waarom we hier wonen. Mil, trouwens nog enorm bedankt voor de prachtige jas. Ik draag hem iedere dag!
Wij hebben heel goed nieuws wat we ondertussen van de daken kunnen schreeuwen maar wat zo via via zijn weg naar NL al aardig heeft gevonden. Ons huis in NL is VERKOCHT!!!!!! Het is nog moeilijk te bevatten en lange tijd waren we veel te bang dat het allemaal misschien toch niet door zou gaan enz enz... Maar de voorlopige koopcontr zijn getekend. De afspraak voor de overdracht staat dus mogen we nu wel aannemen dat dit blok langzaam loslaat van ons been. De huizenmarkt is klote dus we zijn heel erg blij dat het toch nu is gebeurd. We kunnen langzaam verder kijken naar de toekomst. Dat is dus ook al snel gebeurd want van de week hadden we onze eerste bezichtiging. Het is helaas ook gelijk het absolute droomhuis. Verder ga ik niet in details want we hechten ons er niet teveel aan. Maandag naar de bank en we hebben nog een boel drempels te nemen voordat dit evt waarheid zou kunnen worden. Toch noem ik het even op en roep ik op even voor ons een kaarsje te branden, schietgebedje te doen of gewoon te duimen en als je wat geluk overhebt even deze kant op te sturen. Alles wat ongebruikt blijft liggen aan geluk beloven we zsm weer terug te sturen.....
Zal ik voor de verandering eens met mezelf beginnen...Ik heb een sollicitatiegesprek gehad voor verpleegkundige bij de gemeente "vimmerby"en dat is erg goed gegaan. Ze hebben me aangenomen. Ik begin 18 mrt al ingewerkt te worden en er is een heel plan opgesteld. Nu moet ik er even bij vertellen dat er een schreeuwend tekort is aan verpleegkundigen dus veel concurentie had ik niet.... Maar goed. Ik ga eerst 2 weken meelopen met een onderverpleegkundige die mij de hele werkwijze uit gaat leggen en mij ook gaat leren bloed afnemen. Dit heb ik in het Westfriesgasthuis nooit geleerd. Daar hebben ze mij alleen geleerd hoe het bloed onder je nagels vandaan gehaald kan worden maar dat is een ander onderwerp. Daarna heb ik opnieuw een gesprek en als het goed gaat stroom ik door naar de groep verpleegkundigen. Waar ik opnieuw en voor langere tijd ingewerkt ga worden. Als verpleegkundige heb je een heel andere taak. Je werkt niet aan bed. Je rijd rond in de gemeente en bezoekt hier patienten thuis of bewoners van de bejaarden of verzorgingstehuizen. Je doet meer consulten om het zo maar te zeggen. Je geeft bepaalde medicatie in injectie of je zet medicijnen uit. Verder heb je veel contact met artsen van de "huisartsenpost". Je werkt dus ook voornamelijk overdag en doordeweeks. Er zijn vaste nachtdiensten...en je werkt maar 2 weekenden in de 8 weken. en maar 3 avonden in de 8 weken ongeveer. Dus dat vind ik best aantrekkelijk. Moeilijk vind ik het om dus alweer afscheid te nemen van mijn lieve collega's en bewoners bij Granen en Duvan. Vooral bij Granen heb ik al een behoorlijke band opgebouwd. De collega's gaven ook echt aan het helemaal niet leuk te vinden dat ik wegga maar ze begrijpen dat ik verder moet gaan. Dikke knuffel kreeg ik al van een collega, echt dat doet je zo ontzettend goed. Ik zal het ook echt missen omdat het al zo lekker "vanzelf" gaat en ik me echt thuisvoel daar.
Ik ben erg onzeker om al zoveel verantwoording te moeten dragen binnenkort maar ik krijg goede begeleiding en werk voorlopig niet alleen.
De kids gaan eigenlijk best goed en daar heb ik niet veel nieuws over te melden. Het was een schok voor Merel maar vooral voor Eva dat het huis verkocht was. We waren hierdoor voorbereid op een flinke inzinking maar gelukkig is dit niet gebeurd. Het waren even tranen maar het is uiteindelijk erg meegevallen. Ze is erg bezig met het zoeken van een huis hier en heeft hier een behoorlijke mening over. Dat is prima want we delen met zijn allen dezelfde mening dus hopelijk gaat het snel lukken.
De moeilijkheid is alleen dat als we ergens een huis vinden dit mogelijk een andere plaats is zodat Merel en Ole weer van school zullen moeten wisselen. Vooral Merel heeft hier erg problemen mee. Daarom praten we er maar niet teveel over omdat je niet onnodig onrust wilt stoken.
Ole gaat ook goed en is nog steeds een mans ventje. Wel merken we dat het heel prettig zou zijn als hij gewoon elke dag naar school zou gaan. Nu is dit natuurlijk maar 3 dagen maar de dagen dat hij thuis is voelt het niet altijd goed. Hij is gewoon voor onze nederlandse begrippen te groot om nog aan je rok te hangen. Rob gaat eigenlijk ook zijn gangetje. Kunnen we verder nog niks concreets over zeggen. Prima huisman geen klagen over. Doe ik natuurlijk wel af en toe...hihi
Gister hebben we kennis gemaakt met de zweedse dierenarts...helaas...Onze reus (kat) was ziek. Maar ze weten niet precies wat hij had. Hij had flinke koorts en pijn in zijn achterlijf als ze hard drukte. Dus antibiotica erin en een halve infuuszak met vocht onder zijn huis waardoor hij 2x zo dik was ongeveer!! En afwachten maar. In de loop van de avond knapte hij zienderogen op. En vanmorgen at hij weer vrolijk en springt nu weer buiten rond. Gelukkig maar!! Bij de dierenarts krijg je een recept voor medicijnen en dan moet je naar de gewone apotheek om ze daar op te halen en betalen. De dierenartsen in zweden mogen geen medicijnen verkopen. Behalve in de avonden en weekenden.
Dit weekend ben ik vrij en dat is lang geleden. Ik heb vrij omdat ik vanavond een "meidenavond"heb in Vimmerby. We zijn met zijn 8en en er blijven er een paar slapen omdat die wat verderweg wonen, waaronder ik. Best spannend hoor. Hoop niet dat ik om 22 uur omklap van de slaap. Ik ben echt een enorm ochtendmens geworden en s'avonds ben ik nergens meer. Ga straks maar even een uurtje slapen denk ik. Ole heeft tussen 11 en 14 uur een partijtje. Die gaat zo met Rob een kadootje halen in Vimmerby en dan duik ik er nog ff in denk ik zomaar. Zondag heeft rob weer een dartwedstrijd, het bevalt hem erg goed. Het is gezellig en hij leert ook veel nieuwe mensen kennen.
Verder tellen we alweer af en schiet de tijd alweer op totdat oma annie weer op de stoep staat. Die komt de 27ste aan. Dit keer met de klm vanaf schiphol. Dat zal vast beter bevallen dan de busreis...
Ik ga wat broodjes in de oven gooien en dan kan de zaterdag weer beginnen... Allemaal een fijn weekend en hopelijk snel weer meer nieuws vanuit Zweden....