schaam me diep.....

Ik zie dat het laatste berichtje alweer op 18 januari was en ik schaam me diep. Maar ook hier in Zweden gaat het leven sneller dan het (noorder) licht en dus vliegen de weken voorbij. En is zomaar weer half Februari. De sneeuw is hier ondertussen weer bijna helemaal weg geweest en vervolgens hebben we er weer een dik pak voor terug gekregen. Het sneeuwt hier nu al bijna 2 dagen. En het blijft nog steeds adembenemend mooi. Natuurlijk verlangen we hier langzaam weer naar het voorjaar maar daar is het gewoon nog te vroeg voor. Ze klagen hier wel hoor, dat zo'n pak niet meer had gehoeven en dat het glad is enz enz...Maar ondertussen is het natuurlijk ook heel erg leuk.

Met ons gaat het momenteel de goede kant op. We krijgen hier en daar een opsteker. Een voorbeeld is de kinderbijslag. De eerste maanden hebben we gevangen en dus is dat een leuke maandelijkse bijdrage. (omgerekend ongeveer €425,-) Verder is Rob aan het werk. Een klus van een paar weken bij hetzelfde bedrijf waar hij al 2 zomers voor gewerkt heeft. En heb ik as woensdag een gesprek over mijn eventuele doorstroom als verpleegkundige. Verder zijn er ook positieve ontwikkelingen op komst maar aangezien daarover nog niets helemaal rotsvast staat laat ik me daar nog even niet teveel over uit. Haha, spanning is belangrijk in een verhaal. Een echte cliffhanger...Maar alleen het verhaal is nog niet afgelopen. Verder gaan we door met de kinderen. Een terugkerend onderwerp natuurlijk. Het gaat best goed. Ole gaat prima op school. Vorige week heeft rob een gesprek gehad (soort 10 min gesprek alleen is er hier geen vaste tijd aan gesteld omdat geen kind hetzelfde is) Het gaat goed met hem op school. Hij is een stoere bink en de clown van de klas. Je kunt zeggen zijn rol heeft hij in Zweden weer opgepakt. Hij heeft veel kinderen om zich heen en ze spelen allemaal graag met hem. Verder praat hij heel veel en is totaal niet verlegen. Hij praat al een heel best zweeds en ze zijn er nog iedere dag verbaasd over. In het begin is er voor hem een pedagoog langsgeweest om te kijken hoe hij kon communiceren enz. Toen was er geen communicatie mogelijk omdat hij natuurlijk niks verstond. Een paar weken geleden is deze zelfde pedagoog geweest en vroeg na een korte tijd met Ole te hebben gepraat even na of dit hetzelfde jongetje was als afgelopen oktober. Een opsteker dus! Thuis hoeven we nergens extra aandacht aan te besteden hij leert het allemaal snel genoeg aldus de juffen.

Merel gaat ook lekker. Heeft veel aktiviteiten op school. Vorige week had ze haar eerste voetbaltoernooi. Dat is gewoon 80 km verderop. Dan zou je in NL ongeveer de NLdse kampioenwedstrijden spelen om zover te rijden maar hier is het een gewoon simpel toernooitje....rob is meegegaan omdat met zijn allen in een sporthal een hele dag, incl Ole geen aanrader is. En het is nou niet de afstand dat je zegt, wij komen ff een wedstrijdje kijken. Ze gingen om half 8 de deur uit en waren eind van de middag weer terug...Het was erg leuk geweest. Een mooi tshirt als herinnering maar net geen finale... Verder heb ik afgelopen vrijdag op school meegekeken. Dat is hier op de scholen vrij gebruikelijk. Je kunt zonder aankondigen halverwege de ochtend binnenkomen en in de klas gaan zitten om mee te kijken. Ik heb het toch even van te voren aangekondigd maar ik was van harte welkom. Het was erg leuk om te zien. ze heeft een erge leuke en goede juffrouw. Rekenen ging erg goed met Merel, ze heeft geen moeite de opdrachten te lezen. Maar hierna was het onderwerp techniek. Ze kregen een paar blaadjes over allerlei soorten techniek en wat het nou precies is enz enz...ik zag merel afdwalen en op de vraag waarom ze niet oplette antwoorde ze dat ze er geen bal van begreep. Ik schrok best omdat ze niks tegen de juffrouw zei. Toen deze langskwam om te vragen of merel het begreep antwoorde merel gewoon "ja, een beetje" ....waarop ik het niet kon laten te zeggen dat ze er helemaal niks van had begrepen. Begrijpelijk omdat het best een heel moeilijke tekst was. Gelukkig vertelde Victoria (klinkt leuker als de hele tijd juffrouw) dat ze vaak aan merel kon zien wanneer ze het wel en niet begreep. Hierna gingen we een film kijken over de techniek van bv een slot. Maar halverweg werdt merel uit de klas gehaald door een andere juf. Zij geeft merel 3x in de week extra begeleiding wb de taal. Dit heb ik ook meegemaakt en dat was erg leuk. Ze praten vnl veel omdat dat de beste training is. Nu hebben ze het stuk van de techniek ook doorgenomen. Daarna moet merel een tekst lezen en dan vragen beantwoorden met loco. (met de kleurtjes die een figuur vormen als je de vragen goed hebt) Dit ging prima en merel vind het best leuk een beetje extra aandacht.

Met Eva gaat het ook een stuk beter. Ze gaat prima op school en is er enthousiast over. Ze doen leuke dingen. Ze hebben nu een termijn ook kookles. Dit doen ze in de grote keuken waar al het eten voor de hele gemeente (bejaardenhuizen, scholen etc) wordt gemaakt. Dit is natuurlijk erg gaaf want ze vertelde dat het net een soort masterchef is waar je je eigen aanrecht hebt. Verder hebben ze ook naailes en is ze een joggingbroek aan het maken. Ook gaan ze sleeen en schaatsen. Verder heeft ze een extra taal moeten kiezen. Wij hoopten dat ze spaans zou kiezen maar ze heeft engels met verdieping gekozen. Engels heeft ze natuurlijk al maar dit is extra engels. Ze had hier een goede reden voor. Omdat ze nog best moeite heeft met engels naar zweeds te vertalen vond ze het verstandig om op 1 taal te concentreren. Hebben we natuurlijk niks tegenin gebracht en was ook een zeer doordachte reden. Ergens tegenin gaan is sowieso geen aanrader bij een puber en dus laten we het allemaal aan haar over. We zijn er als ze ons nodig heeft en gelukkig is ze wat gevoelens betreft erg open. Ze doet echt haar best en dat vinden we belangrijk om te zien. Dit alles geeft soms ook best interessante gesprekken. Laatst vertelde ze dat als ze later kinderen zou krijgen ze niet wist of ze zoiets zou doen als een emigratie met ze. En dan knaagt natuurlijk even je schuldgevoel. Maar als ik ze dan al na een krap half jaar zo zie inburgeren en een nieuwe taal zie leren dan ben ik ook trots. En heb ik haar uitgelegd waarom wij tot deze keuze zijn gekomen en dat ik ervan overtuigd ben dat je ze ook iets leert. Niet alles is altijd maar zielig. Ze worden gedwongen na te denken en zich in te zetten voor een nieuw leven. En daarbij maken we dit proces met zijn allen door en voelt het buiten de conflicten ook heel erg als een eenheid! Vanmiddag blijft Eva bij een vriendin en gaan ze met een groepje de stad (nou ja...stadje...) in. Of ik haar om 18 uur weer op wil halen. Dit is een opsteker als ze iets onderneemt en dat voelt ze goed aan want de volgende vraag is dan gelijk "kan ik geld meekrijgen?  Heerlijke schat is het!

Afgelopen week zijn opa en oma Bommel geweest. (vader van mij en zijn vriendin). Het was erg gezellig. Nadat opa al maanden werkelijk alle mogelijkheden heeft bekeken hoe je nu toch hier zou kunnen komen (van vliegtuig uit berlijn tot schiphol, trein, hoovercraft, helikopter enz..) zijn ze uiteindelijk gewoon lekker met de auto hierheen getuft. Onderweg op de grens denemarken duitsland een hotelletje en een mooi reis. De auto gevuld met allerlei heerlijkheden uit het koude kikkerlandje en ze werden dus weer enthousiast ontvangen. Zondagavond hadden we gewoon een soort van sinterklaasavond. Ze hadden allemaal kadoos mee voor ons hele gezin en hebben we ze op een stapel gelegd en 1 voor 1 uitgepakt. Het was erg gezellig. De rest van de week zijn ze natuurlijk ingezet als oppas omdat Rob weg was de hele week en ik ook moest werken. ze hebben genoten. Veel gespeeld met Ole in de sneeuw en lekker gewandeld met Zappa. Opa was ook verantwoordelijk voor het sneeuwruimen en deed dat prima. Gisterochtend zijn ze op tijd weer vertrokken dus ik denk dat ze zich in de loop van vandaag in het carnavalsgedruis kunnen gaan storten.

In ieder geval is dit weer even een update van ons leven in Zweden.......