Taal

In de auto denk ik veel na over dingen...en er is ten eerste genoeg om over na te denken en ten tweede zijn de afstanden hier dusdanig dat je daar ook regelmatig even de kans voor krijgt..

En zo dacht ik na over taal. Ben daar nooit eerder zo bewust mee bezig geweest maar nu wordt je daar natuurlijk dagelijks toe gedwongen.

Ik denk dan na over hoe dat ooit allemaal is onstaan en waarom alle talen zo verschillend zijn maar gek genoeg ook best vergelijkbaar. Een raar soort code is het taal en een machtig middel. In ons geval valt of staat alles ongeveer met taal. En ben ik toch verbaasd en trots hoe we ons nu al redden op taalgebied. Ik merk aan mezelf dat ik het leuk vind. Je wordt geprikkeld en uitgedaagd en geen enkele zin is vanzelfsprekend. Voor de verhuizing was ik bang om toch in een soort isolemend te komen door de taal die je niet beheersd. Wanneer kun je je gevoel duidelijk maken. Hoe merkt iemand die niet je eigen taal spreekt hoe je je voelt en wat je bedoeld. Nou, ik kan je vertellen dat gaat snel. Het ligt aan je eigen openheid en een portie lef om gewoon te gaan praten. Ook al weet je dat het heel erg gebrekkig is maar als je eenmaal los bent is er geen houden meer aan. In die fase bevinden wij ons nu en ik merk dat er geen angst is om niet begrepen te worden. Het is nl niet alleen de code van woorden maar lichaamstaal en gebaren hierbij is misschien wel 50 % van het begrip. Ik merk dat mensen zonder taal aan me zien hoe het gaat doordat ze vaak precies op het goede moment zonder dat ik iets hebt gezegd vragen of ze kunnen helpen of vragen hoe het met me gaat. Dat geeft me veel vertrouwen en daardoor ga je wel gesprekken aan met mensen die je ondertussen al aardig lief zijn geworden over gevoelens. En ook belangrijk is dat je vaak dacht of aanneemt dat mensen die een andere taal spreken ook anders zijn. Dat is natuurlijk zo er is een andere cultuur dus andere gewoontes en gebruiken maar in de basis is een mens gewoon een mens ongeacht taal. De gesprekken zijn dan ook niet anders dan dat ze in nl zijn. Op het werk gaat het over de werkdruk (eehhhh welke?) en over het niet kloppen van het loon, de leidinggevende en allerhande zaken. Met meiden onderling over relaties, sex, en kinderen... Het is dus heel grappig om te zien en te ondervinden dat taal nooit een barriere moet zijn om zoiets te doen. Want als je openstaat om de taal te leren zal het heel snel gaan. Een paar jaar geleden was in ons geval "zweeds" een soort gebrabbel en gezang van klanken" Alles aan elkaar en geen aparte woorden te onderscheiden. Nu een paar jaar verder worden er langzaam zinnen gevormd, kun je woorden onderscheiden en beginnen we het echt te snappen.  We luisteren naar de radio of kijken naar de tv en beginnen zowaar de code te kraken...

Elke dag komen er nieuwe woorden bij waarvan je dan weer meer dan de helft vergeet maar er blijven er ook steeds meer hangen die je dan zo snel mogelijk moet gebruiken om het je eigen te maken. Ik ben dus ook net een papagaai. Want als ik iemand wat hoor zeggen en ik krijg de kans het ook te gebruiken dan doe ik dat. Vaak is dat op het werk. Als je iemand naar de toilet helpt of in de rolstoel en ze kunnen gaan zitten dan zeggen collega's "varsågod och sitt". Dat betekend "ga maar zitten alstjeblieft" . En nu als ik alleen ben doe ik het ook en moet ik van binnen erg lachen om mijn eigen pagaaiengedrag...

Fijn is het ook dat je in dit proces samen opgaat. Gelukkig spreken we allebei even "beroerd, maar toch al goed" zweeds. Rob is ook hierin wat meer bedachtzaam en zal minder snel iets zeggen. en ik lul gewoon een end raak totdat ik zelf soms verstrikt raak in wat ik wil zeggen. Hij kan dan heel droog in het nederlands reageren en vraagt dan wat ik nou eigenlijk bedoel???En daarna komen we er samen uit en snappen de zweden uiteindelijk ook wat we bedoelen. We vinden het allebei leuk om te leren en de taal is vriendelijk en soms ook grappig. Je klank verandert in je stem als je zweeds praat en ik vind het nog steeds fascinerend om te luisteren naar zweedse gesprekken. Ik vind het vooral zo "knap"dat ze het kunnen...hahaha slaat nergens op maar als je een jochie van 4 vloeiend iets hoort zeggen dan knars je wel ff met je tanden en ben ik "mycket avundsjuk"