weer een weekje verder
Weer een weekje verder (ruim) is het hier zondagochtend en nog steeds een witte wereld. Het is helaas nu wel net even boven nul dus het lijkt nu te dooien. Dat vinden we echt niet leuk, dan wordt het hier een modderboel en we genoten net zo lekker van de winter. afgelopen vrijdag liep het nog tegen de -20 en nu boven 0. Dat is gek en willen we niet hebben. Merel heeft gister net ook een megagave slee aangeschaft. Een soort kruising tussen een surfplank en een snowboard...Afgelopen woensdag gingen ze nl met school naar een hoge berg in de buurt om een middag te sleeen. Ze vertelde dat ze veel nieuwe soorten sleeen voorbij had zien komen. Maar deze moest en zou ze hebben. Dat sleeen doen ze in de tijd van de sportles. Op het schoolplein hebben ze het voetbalveld ondergespoten en hopen ze op een "eigen"ijsbaan. Zou wel heel gaaf zijn natuurlijk. Alles is hier trouwens ook weer met helm. Sleeen, schaatsen, helm verplicht! Gelukkig hebben ze altijd leenhelmen want ze zijn ook verschillend. Anders hadden we nu ook nog een ski en fietshelm aan moeten schaffen. Wel goed want als je ziet hoe hard ze die berg afgaan. Hierachter hebben ze in de tuin ook een behoorlijke glijbaan gemaakt. Zelf zijn we natuurlijk ook alweer een paar keer gegaan. Op de snowracer van Ole (GEWELDIG) en die glijmat van Merel(SUPER).
Maar nu even hopen op een nieuw koudefront(hihi) want we hoeven echt nog geen groen te zien hoor.
Afgelopen maandag was Eva haar verjaardag. Het was een beetje wisselende dag. Eva was hele weekend flink ziek geweest en maandag nog niet echt beter. Dus niet naar school. Bij het zingen begon ze te huilen en vertelde eigenlijk geen zin te hebben in haar verjaardag. De heimwee sloeg flink toe. Dan sta je erbij en hou je het ook niet droog. Dat zijn rotmomenten waarvoor je haar wil beschermen maar dat gaat niet. Ze moet er doorheen. We hadden natuurlijk aangeboden om vriendinnen uit te nodigen maar daar wil ze mee wachten tot ze iets beter zweeds praat. Ze miste op dat moment het vertrouwde kringetje en de drukke verjaardag die het in Heerhugowaard altijd was. Het voelde dus goed klote en de stemming was natuurlijk bedrukt.. Maar nadat de rest weg was zijn we wafels gaan bakken en hebben we met de slee door het bos gewandeld en toen ging het langzaam weer beter. S'middags kwamen Piroska en later thomas en Mikaela. Ze heeft van Piroska en Bjorn een half jaar abbonement gekregen op een zweeds meidenblad! erg leuk idee. Het was best even gezellig maar Eva had het natuurlijk liever anders gehad. Alle 1ste keren moet je door, ook de eerste keer verjaardag in dit nieuwe leven is moeilijk.
Gelukkig zijn de cijfers van de kinderen die ze het leven hier geven wel wat aan het stijgen. Merel gaat echt behoorlijk vooruit dat is zo enorm fijn om te zien! Van de week vertelde iemand hier aan mij dat ze in januari naar NL ging ivm de aanschaf van friese paarden. Merel vroeg voor de grap of ze ook mee mocht. Waarop die mw een beetje zorgelijk vroeg of ze nederland miste...zegt ze er spontaan op "nee, ik bedoel mee voor die paarden hoor" Ik was echt behoorlijk verbaasd maar in mijn hart wel blij. Eva kunnen we niet altijd goed peilen. Zij is al wat ouder en pikt veel van de spanningen op die bij ons leven ivm de zorgen omtrent werk, huis en toekomst. Dat is moeilijk, ze lijkt daarmee soms haar eigen gevoel wat voor zichzelf te houden. Maar toch ziet ze het ook nog als een avontuur en gaat ze sociaal gezien gewoon prima vooruit. Aan de andere kant kan ze enorm boos en ontevreden zijn omdat ze "geen i phone" heeft en kan ze ineens omslaan wat betreft begrip. Heel menselijk en zeker heel erg passend bij haar leeftijd. Gelukkig maar dat ze dat doet omdat ze zichzelf dan niet wegcijfert. Zo zie je maar...opvoeden is heel erg lastig en helemaal in deze situatie. Je kunt nooit alles terugvoeren op de emigratie...En zo moeten de regels dus ook soms weer wat strakker omdat ze momenteel natuurlijk haarfijn weten hoe ze een gevoelige snaar bij ons raken!
En toen was het donderdag zover. Het Luciafeest! De hele boel is hier in de ban van Lucia geweest de hele week. Op het werk en school in de kerk. Overal komen ze langs. En je eet en drinkt weer speciale dingen. Je eet lussekatten, een soort broodje met saffraan (geel dus) en rozijnen. daarbij drink je glogg, een soort gluwijn maar iets anders met daarin rozijnen en amandelen. Pepperkakor (peperkoekjes), julskum(kerstschuimpjes) en velen eten dan ook een soort rijstepap. Maar voor ons was het hoogtepunt natuurlijk woensdagavond op school bij Eva. Ze had alles klaarstaan om mee te nemen. De jurk, het lint een maillot voor onder de jurk en stiekem had ze er best zin in. Op woensdagmiddag kwam er een vriendin mee naar huis. Het was de eerste keer voor Eva dus wij waren blij. Ook Merel had een vriendin mee dus de keukentafel was goed gevuld. Voor de gelegenheid had ik alle bovenstaande in huis gehaald dus hebben we lekker gegeten van alle luciavreetzooi.(oma en ik gingen vooral voor de glogg)
Om half 5 een grote pan macaroni op tafel want iedereen bleef eten en ook was besloten dat Emma (vriendinnetje van merel) ook meeging naar de uitvoering van Eva. We gingen toch al met 2 auto's dus hoe meer zielen....
Eva en alpha(weet niet precies hoe je het schrijft) moesten om 18 uur al op school zijn dus ben ik vooruit gegaan met oma en kwam rob er met de rest een uurtje later achteraan. Het feest vond plaats in de eetzaal. En om 19 uur gingen alle lichten uit en hoorde je ergens achter in de gang al zingen. Daar kwam langzaam een hele stoet aanlopen. de kleintjes (klas 3 jaar of 8) in luciajurken of kerstmanpakjes en elektrische lampjes en daarachter de groteren (klas 6) met echte brandende kaarsjes. De grote lucia heeft een kroon van kaarsen op haar hoofd en dat vereist dus behoorlijke concentratie... Daarna volgde een kleine 3 kwartier zingen. Allerlei liedjes en allemaal in het zweeds. Ik kon mijn ogen natuurlijk niet van Eva afhouden omdat ze gewoon alles meezong! Je begrijpt dat waren een paar traantjes....Eva was superserieus en best zenuwachtig maar het was gewoon zo sfeervol dat zelfs deze soms veel te stugge, dwarse puber er best van genoten heeft! Op donderdag hadden ze dan de uitvoering voor de hele school en dat was ook goed gegaan. Ik zal straks even wat foto's in de galerij zetten. Ook een hele leuke foto van Merel met Emma trouwens..(hoe bedoel je ze zien er hier ook allemaal hetzelfde uit...) Op donderdagavond was er op de school van ole luciaviering. Het was die avond -15 en alles vond buiten plaats. Daar kunnen we dus vrij kort over zijn...het was koud en Ole was niet in topstemming...en als Ole niet in topstemming is (prinsje) berg je dan maar. Het zag er enorm leuk uit. Een grote ketel met glogg boven een vuur, een groot kampvuur met worstjes en overal kaarsjes en lichtjes. Allemaal kleintjes (van 1 tot 5) verkleed als kerstmannetjes en lucia's . Allemaal met daaronder een dik buitenspeelpak...dus de meeste zagen eruit als opgeblazen michelenmannetjes en vrouwtjes. Ole wilde alleen de kerstmuts op en verder niks natuurlijk. Ook meezingen wilde hij niet, hij wilde eigenlijk niks...Hij kwam wel een vriendje tegen waar hij heel even heel enthousiast mee gespeeld heeft maar daarna was het over. Hij was nl ook al de hele dag naar school geweest en dan was dit net teveel ws. Het kost hem allemaal nog enorm veel energie dat merk je gewoon. Hij is trouwens tegenover ons niet altijd enthousiast over school maar op school zeggen ze nog steeds dat hij vrolijk is en veel praat. Bij het ophalen afgelopen donderdag was hij heel enthousiast en dan praat hij echt gewoon "zweeds". dat is geweldig om te zien en te horen. Gister waren we in Vimmerby op een kerstmarkt en had hij gewoon een "gesprek"met de man van de worstenkraam. Die man vond het geweldig en ook Ole bleef praten. Hij praat gewoon op zijn manier maar het is echt al zweeds...Oma annie kan er gewoon helemaal niet over uit hoe dat nou mogelijk is!! Het is dus echt waar...het gaat vanzelf....
Dinsdagavond zouden we gaan paardrijden. Maar helaas was Eva wat afgeknapt en wilde naar bed omdat de volgende dag belangrijk was ivm lucia..en merel was van de schommel gestort op school en had pijn in haar arm. Ik teleurgesteld want ook ik zou gaan rijden. Wilde net smsen dat we niet kwamen waarop rob zei "dan ga je toch lekker alleen.." Had er zelf niet eens bij nagedacht. Zo gezegd zo gedaan...om half 5 zou ik er zijn en annelie ging ook mee natuurlijk. Maar half 5 is het hier stikdonker dus ik dacht hoe gaan we dat doen. Nou heel simpel, gewoon een mijnwerkerslamp op je cap en een accu op je rug, een veiligheidsvestje aan en rijden maar!Wat een belevenis, wat een rust wat een mooie ongerepte natuur (ja, daar komt ze weer..) Overal sporen van beesten, helaas niks gezien... Er lag een flink pak sneeuw en je merkt dat die paardjes het ook gewoon heerlijk vinden. Door die verse sneeuw stappen en draven...stja, de paardenliefhebbers snappen nu absoluut wat ik bedoel...Het was geweldig en ondertussen krijg ik nog les ook. Moest ik draven terwijl ik met mijn armen los in de beugels stond enz... helaas schoof mijn cap af en toe wat naar voren dus toen ik in de beugels stond zag ik die tak van die dennenboom vol sneeuw niet en kregg ik deze vol in mijn bakkus..... vreselijk gelachen natuurlijk! Voor herhaling vatbaar!
Rob heeft gister meegedaan met een dartwedstrijd bij zijn club. Ze kwamen vanuit de verre omgeving om mee te doen. Het is goed gegaan en was een hele gezellige dag. Hij voelde zich er best thuis. En hij heeft het ver geschopt. Helaas kwam hij in een van de laatste rondes tegenover de nr 5 van Zweden te staan en verloor hij met 3-2, geen slechte score...en die man zei "waar kom jij vandaan"Hij vond het helemaal leuk om tegen Rob te spelen! Uiteindelijk deed hij ook nog met met de Oldtimerscup...mag je aan meedoen als je 45 bent en ouder, erg confronterend maar jawel een 3de plaats en een eerste zweedse medaille... hahaha hilariteit alom toen hij hiermee binnekwam thuis.. de 100.000 kronen worden via de bank overgemaakt. :) Verder zijn er geen schokkende zaken. De verzekering hier die binnen 48 uur terug hadden moeten bellen hebben dit, verrassend, nog niet gedaan...wel heb ik de bevestiging vanaf 29 augustus verzekerd te zijn en Rob een brief dat ze nog wat meer nodig hebben van hem..... Is trouwens de doblo nu officieel zweeds. Is ook door de apk hier gekomen en zijn dus de kentekenplaten verwisseld...Zo'n gek gezicht ineens van die zweedse platen erop. Maar wel fijn je wordt niet meer aangekeken als je de parkeerplaats bij de supermarkt opdraait. In ieder geval niet meer met als reden de kentekenplaten...wel natuurlijk vanwege autootje......
Zo zie je maar weer...het leven heeft hier best al vorm maar wisselend wat betreft gevoelens en emoties. Het kost allemaal nog erg veel energie, en er worden heus nog wat traantjes vergoten zo nu en dan. Voor oma ook best moeilijk maar ook fijn om bij alle momenten te zijn. Sommige momenten zijn gewoon niet leuk om mee te maken maar dan is ze ook weer een grote steun voor ons allebei!